Καλώς ήρθες στο ταξίδι των ιερών ψυθυρων. Γίνε σαν τον νομα για λίγο. Δες τι θέλει να σου πει ο μορφοπλαστης! Και θα δοξάσεις κ εσυ την Σοφία που ποιησε το κάθε τμήμα τούτης της γης. Σαν την Ελιά που στην κουφάλα της σου διηγειτε τα έτη της, η κάθε φυσική φωλιά της γης σου. Καθε σπηλαιο ένα στόμα της! Δες τι σχηματίζουν οι φωτοσκιες. Τι έχει χαράξει ο φυσικός γλύπτης, που έκανε τον άνθρωπο της φύσης σοφό και γνωστη! Μια άλλη ώρα, από μια άλλη οπτική γωνία, θα είχε και κάτι αλλο να μας πει. Βλέπω σημαίνει και παρατηρώ. Δείτε αργά αργά το βίντεο χρησιμοποιούνται την παύση.
ΤΟ ΑΛΑΒΑΣΤΡΙΝΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΣΤΟ ΑΛΑΒΑΣΤΡΙΝΟ ΣΠΗΛΑΙΟ
Από μακρόθεν η εισοδο μοιάζει με πέταλο - τυμβο. Ειναι το γραμμα Αϊ της γραμμικής, αλλα και το Α το Αιθιοπικο, το Σαμαριτικο, το Βερβερικο, το Σιναιτικο, το γραμμα ιχθύς του Θιβέτ και ο τυμβος Βεν ( του Βενου του αθανατου πτηνου ) από οπου κατερχετεαι ο Χε-πε-ρα Σκαραβαίος της Αιγυπτου που υφαινει τον νέο ήλιο. Βασίζεται στο Τί της γραμμικής = πέταλο = Κο/Γκο Κυπρομινωικης, ενώ διπλό ειναι το κυπριακο Ρε. Πέταλο = Αϊ/ Α/Κο/Γκο/Τι/Ρε=Αϊ Ατι+ ρε+γκο/Κο+ρε = Ιχθύς ΠΕΤΑΛΟ=486=ΠΑΡΕΡ=ΠΕΤΡΑ=ΜΕΛΙΣΣΑ =ΕΛΑΤΟ Π = Η ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΕΛΑΤΟΥ, του ουράνιου δέντρου, όπου η Πέτρα του Ιχθύ και το ΠΕΤΑΛΟ=τροχιά της Μελισσας = Γης γυρω απο τον Πάτερ=Ήλιο. Ο Ιχθύς του Πετάλου - τύμβου όπου το Αϊ = της Αγάπης Σοφιας το Άτι, συνεπώς της Αθηνάς ο Πήγασος, της Κόρε=Κόρης ενώ το ρεγκο = η ρεγγα που είναι ο ιχθυς και ο τύμβος συνεπώς ο ομφαλός όπου εχουμε και το ιερό ορος. Ας δουμε τωρα τα σχεδια της εισόδου.
 |
| Σχέδια εισόδου Αλαβαστρινου Σπηλαιου Λευκαδας |
Ιδιαιτερο ενδιαφέρον έχει το πτηνό + δοχείο= γη πάνω δεξιά με το δόρυ για ισημερινό και τον οφθαλμό που δείχνει την τροχιά που ορίζει την νύχτα κ τη μέρα. Κάτω στη βάση εχει την κεφαλή της άρκτου και πάνω στο στόμιο ενα πτηνό καθισμενο. Στον Νοτο λοιπόν η Άρκτος αντί στον βορρα και το καθισμενο πτηνό στον βορρά. Παραπέμπει σε αντίστροφη των πόλων.
Στο έσω τοίχωμα ακριβώς αριστερά του πτηνοδοχέιου γη, η πεταλούδα, το παλαιότερο σύμβολο τόσο της περιστροφικής κίνησης, αλλά κ της θείας πνευσης, που ισχυροποιεί την πνευση των εγκάτων της γης μας, υπενθιμιζει την ανοδική κίνηση της Ελληνικής γης κατα την ανοδο της Αφρικανικής πλακας με την κίνηση της πεταλούδας. Φτερουγισμα Πάνω Κάτω. Αλλά και σύμβολο της Λευκάδας καθως η πεταλούδα είναι το σχέδιο του πάνω μέρους της παραδοσιακής γυναίκειας Λευκαδίτικης φορεσιάς. Από κατω η αλογοκεφαλη, κοίτα προς τα μέσα, το σπήλαιο = νύχτα. Πισω του, στην βάση του, ένα Φτερωτο Α, που θυμίζει την πεταλουδα του Παγγαίου. Εδώ μαζί με το υπόλοιπο δεξί τμημα, φτιαχνει ταυροκεφαλη που έχει εκ της μιας πλευράς την κίνηση της πεταλούδας. Η ταυροκεφαλη πιθανότατα να είναι η νησος Ζακύνθο που έχει το σχήμα της ταυροκεφαλης. Βλέπουμε λοιπόν στον νυχτερινό ουρανό Ζακυνθου και Λευκαδας τον αστερισμό του αλόγου,πηγασου που είναι ακριβώς πάνω από τον αστερισμό του Ιχθύ του πετάλου. Πίσω από την κεφαλή του μεγάλου άλογου, μια άλλη κεφαλή ζώου ίσως μικρού αλόγου εστεμμένο από ενα πτηνό (γλάρο?) με τα φτερά (που βοηθούν την μέτρηση) και ενα δελφίνι.
 |
| Αλογα Παγγαίου |
Εχουμε λοιπον ένα μικρο κ ενα μεγαλο αλογο στον νυχτερινο ουρανο του Ιονίου, που θυμίζουν τα αλογα του Παγγαίου ορόυς. Όλο μαζί σαν σύνολο την σχηματίζει τον Πήγασο. Ετσι η αρχή της Τροχιας είναι στον Ιχθύ και στον Πηγασο. Ζωδιακός Μήνας Φλεβάρης -Μαρτης = Ιχθύ.
 |
| Δεξια της εισοδου Αλαβάστρου Σπηλαιου |
Στο σώμα του μεγάλου αλόγου δύο ταυροκεφαλες σχηματίζουν ανάποδη καρδιά που παραπέμπει στο μακεδονικό Ανθέμιο το οποίο εδώ στεφει μια στήλη.Απο κάτω η ταυροκεφαλη του φτερωτού Α που είναι και του Πήγασου φτερό. Οι δύο ταυροι είναι δύο δυναμεις κρουσης ενωμένες που αντιστοιχούν στις ενεργιακες ροές που θρεφουν τον Μακεδονικό Σπειρανθο. Συν ένας κάτω, 3 ταυροκεφαλες σε τρίγωνο, η μία κάτω από το Μακεδονικό Σπειρανθο. Το σύμβολο του ταύρου χρησιμοποειίται για την ώθηση που είν' εκ της γαλακτικης.
 |
| Αριστερα της εισοδου Αλαβάστρου Σπηλαιου |
Αριστερά και κάτω δεξια η ανθρώπινη κεφαλή με ένα χέρι που δείχνει κίνηση δεξιά ανατολικά αλλά κ έξω από το σπήλαιο =μέρα. Το Λ από χέρι κ κέρατο φτιαγμένο μας δείχνει ένα κεφάλι χελιού η φιδιού που ξεπροβάλλει, θυμίζοντας τον δίσκο της Φαιστού. Αυτά στη βάση με τις δύο ανθρώπινες κεφαλές που κοιτούν αντίθετα που μας δειχνουν την εναλλαγή της νύχτας και της μέρας, την περιστροφή της γης γύρω από τον εαυτό της, αλλά και τον αστερισμό της ανθρώπινης κεφαλής που αρχιζει και τελειωνει μια μεγαλης εποχης μέρα. Καθώς πιο πάνω η εναλλαγή στο ζικ Ζακ μας δίνει την αντίθεση ανθρωπινης κεφαλης - αλόγου κεφαλης με διαχωρισμό εναν Σταύρο και το Υ αντί του Λ. Συνεπώς το Υ του κρυμμένου που εκδηλωνει την θρέψη, έχει συμβεί, και ετσι πλησιον του αστερισμού του Σταυρου, ( που φέρει το Σ του Ταύρου, επομένως τον συριγμό της κρούσης,) έχει αλλαξει το ουρανιο στερέωμα. Έτσι εκεί που έβλεπε την ανθρώπινη κεφαλή βλέπει το αλόγου. Πιο πέρα μια ταύροκεφαλη πλησίον στον ομφαλό - τύμβο Βεν (του Βεννου =το πτηνό της αθανασίας του Ωρβεντη ) φέρει στην βάση του ένα Μέγα Α = διπλό πεταλο= Λ όμοιο του δίσκου της Φαιστού, το διπλό Τι της γραμμικής που αντιστοιχεί στο κυπριακό Ρε. Πριν λοιπόν παρει αυτή την θεση στον ομφαλό ιερο όρος ηταν η κεφαλη του αστερισμού του Ταυρου. Το διπλό Τι=Ρε, μακραίνει και γίνετε Α. Με το πεταλο να μας μιλά για την τροχιά του Πτηνού Γη, Που Φέρει Εντός Του καθως ειναι το ορος και το πεταλο της ισημερινης τροχιας. Αποδεικνύει την γνωση οτι η γη γυρίζει γυρω απο τον ήλιο. Μια τριπλή ρομβοειδη στήλη ξεπηδά απο εκει σαν την τριπλή πλεξούδα Η του αρχαίου Αιγυπτιακού αλφαβητου. Ο τριτος πλανητης είναι η γη. Μας λέει. Το φίδι - χέλι του ηλιακού συστήματος και το πέταλο της κεφαλής του ανθρώπου που φέρει το δοχείο γη, μας δινουν ολες τις λεπτομέρειες για ακόμα και την ελικοειδής κινηση του ηλιακού συστήματος προς Βέγα! Ενδιαφέρον το πάνω αριστερά σχέδιο, που τελειωνει την αριστερή πλευρά, με το διπλου ράμφους πτηνό ενός κυκλου-σφαίρας Μέγαπτηνου περιστρεφόμενη που ωστόσο μοιαζει και με πτηνό με λοφιο, αλλά και με παράξενη σφίγγα εφόσον φερει ποδι κάτω αριστερα. Εδώ το σύμβολο είναι του γαλαξια κ της θρεψης του, που φέρει κ το αινιγμα αυτής.
Εντός του σπηλαίου, η κριοκεφαλη φέρει αριστερά σαν 3 πύλες κάτω από το αριστερό κερατο του και 1 από το αλλο που ενώνεται. Απο πάνω του πολλες σφαιρες που μοιαζουν με κορδέλα ενωμενες 3 +2 πεταλα=5 ζικζακ με την αποληξη του
αριστερού κερατου να μοιάζει με κεφαλη. Σύμβολο του ηλιου και της ελικοειδής κίνησης του ηλιακού συστήματος. Αλλες 3 πιο πανω συν μια να μοιάζει με το σώμα ενός πτηνου και η κεφαλη του. Ο ήλιος 3 Ερμής, Αφροδίτη, Γη+2 Άρης ως πέταλο ,Ζώνη ως πέταλο + 3 Δίας, Κρόνος, Ουρανος =8 πλανητες του ηλιακου μας συστήματος και ενα σωμα πτηνού=Ποσειδώνας συν η κεφαλη του πτηνου Πλουτωνας και 2 πεταλα το μικρά αριστερά στην κορφη, 2 εξω-πλανήτικες ζωνες! Το παράξενο εδω, είναι το πτηνο της κορφής που έχει σώμα τον Ποσειδωνα έχει κεφαλή σαν ηλιου η σελήνης= Πλούτωνας, οποτε δίνει την εντύπωση, ότι τα άλλα 2 μικρα πέταλα γυρίζουν γύρω από τον Πλουτωνα λες κι ειναι ο ήλιος τους ενώ είναι ο ίδιος δορυφόρος του Ποσειδώνα. Τα κέρατα συμβολιζουν την γαλακτικη, επομενως οι πυλες είναι του γαλαξιακού σπηλαίου που δημιούργησε όταν στον χάρτη των άστρων θέσουμε όλη την γαλακτικη με κέντρο τον Ιχθυ. Από αριστερά 3 εξ ανατολών, και 1 δυσμας. Όπως κινητε σημερα 3 του Κυκνου και 1 του Ωρίωνα. Το σίγουρο είναι ότι οι παρατηρητές της εποχής εκείνης είδαν 2 εξωπλανήτες να περιστρέφονται γύρω από τον Πλούτωνα δορυφορο του Ποσειδώνα κ οχι γύρω από τον Ηλιο. Συνεπώς ειχαμε εισροή εξωπλανητικη με τροχιά που επεστρεφε στην εξωπλανητικη ζώνη περνοντας από τον Ποσειδώνα. Στο κάτω σχέδιο, που το βρίσκουμε στο 1:10_1:50 του βιντεου, βλεπουμε το πετάλο τής μέτρησης της μεγάλης θρέψης με την γυναικεία κεφαλή και το παλαιότερο πετάλου αλλά και σπηλαίου = ημικυκλιο με την κεφαλή αντιλόπης - αλόγου στην κορφή.
 |
| Απο το Αλαβαστρινο σπηλαιο Λευκαδας |
Αρχίζοντας από το σπηλαιο της αντιλόπης η αλόγου, που η μουσούδα του μας δειχνει την καρδιά ενωμενη με τον ρόμβο της γαλακτικης, (συν το γεγονος οτι η καρδια της γραμμικής =Του προσδιοριζει το γαλαξιακο κεντρο) το ολον μας μιλά για την θέση του γαλαξιακού κεντρου.Θεση αρκετά βορινη, τόσο ψηλά που ο ρομβος της γαλακ-τικης βρίσκεται επί του ισημερινού. Στην βάση του γαλαξιακού σπηλαίου όπου ο τότε ισημερινός έχουμε τα 2 δοχεια-πλανητες. Το αριστερό δοχείο φέρει κεφαλή πτηνού εντός που κινειτε προς αριστερα. Το άλλο μικροτερο δοχειο φέρει στο στόμιο μια κεφαλή μικρού πτηνού που κοιτά σε αντίθετη κατεύθυνση.
Γνωριζοντας οτι η κεφαλή της γυναίκας, είναι της ίδιας της γαλακτικης σχέδιο εμφανης μεχρι σήμερα, που περνά απο τον Κύκνο και στέφει το ιερό ιχθυακο ορος στην βορειοτερη θέση της, όπου ηταν ο Πολικος Αστέρας, καταλαβαίνουμε πως πριν η γαλακτική, σχημάτιζε αντιλόπης η αλόγου κεφαλη, αλλά άγνωστο σε ποιον αστερισμο. Η αντιλόπη η αλογο, με το περίεργο στέμμα που ομοιάζει με ξιφος, τέμνει το σπήλαιο στο 1/3 κα όχι στο κεντρο του. Το ξιφος ήταν κ είναι σύμβολο του αξονα. Συνεπώς στο τότε που αναφερεται υπηρχε πολύ μεγάλη διαφορά κλησης τόσο του ισημερινού όσο και του αξονα Βορρα-Νοτου σε σχέση με το σημερα.
Σύμβολα όπως το ιερό όρος Α, που έχε την αφετηρία του στο Τι της γραμμικής, η πεταλούδα, η Μωθ, το άτι= ίππος, κεφαλές ενωμένες που βλέπουν σε αντίθετη κατεύθυνση, αποτελούν σύμβολα απόδειξη της κατανόησης της εναλλαγής της μέρας κ της νύχτας, της περιστροφής της γης γύρω από τον άξονα της με το βέλος, τον οφθαλμό, και σαφώς την ηλιακή βάρκα του ισημερινού. Το όρος Ίδη=δείκτης, χρησιμοποιείται ως ενθύμηση του ιερού όρους που ήταν αρχικά αστρικό επί του ιχθυακου ανθρώπινου βραχίονά του οποίου η κορφή ήταν η γαλαξιακή ανθρώπινη κεφαλή του βορρά. Κεφαλή που σχηματίζει η ίδια η γαλακτική, πάνω από το αστρικό όρος.
Τα σύμβολα κράτησαν και κρατούν στη μεγάλη μνήμη τις μεγάλες μεταβασεις της γης μας και χαράζουν τους πολιτισμούς που ανθίζουν και εξαφανίζονται. Και κάθε πολιτισμός, ηχεί μέσα από την συμβολική που κρύβει την ίδια φυσική λειτουργία του όλου, με διαφορετικό τρόπο από την έμφυτη σοφία - λήψη κ κατανόηση του ανθρώπινου είδους περί αυτής ως την αντίληψη που ερευνώντας βρίσκει. Και δυστυχώς στην ιστορία αυτή της φυσικής συμβολικής της ώρας της θρέψης έχουμε την διαστρέβλωση της ίδιας της φυσικής συμβολικής δια μέσω των αρχαίων ιερατείων δια της ταύτισης των φυσικών φαινομένων και συμβόλων με τους εκάστοτε βασιλιάδες θεούς κ υιών των θεών. Στην προσπάθεια τους να κρατήσουν στην μνήμη την σοφία της φυσικής λειτουργίας του όλου, παγιδεύονται στην έπαρση του πυραμιδικού κοινωνικού σχήματος, πρώτα με τις μυήσεις στη γνώση της ολιγαρχίας, έπειτα δια μέσω της ταυτίσεως ανθρώπου ως βασιλιά θεό η υιό θεού με φυσικά φαινόμενα ποιητικής δυνάμεως που περικλείει την ύβρη κ την διαστρέβλωση του ποιείν στους οφθαλμούς του λαού. Σαφώς διότι οι βασιλιάδες θεοί ήταν της εισβολικο ιστορίας οπαδοί, ανεξάρτητα τι θέλαν ακόμα και οι ίδιοι! Όλα για να κρατήσουν εγκλωβισμένη την ανθρωπότητα στις πόλεις κράτη για να άρχουν.
