Το μέλλον της ανθρωπότητας-πορεία προς την διαστρέβλωση

Λαμβάνοντας τα θεμελιώδη δεδομένα του σήμερα θα πρέπει να δούμε πως πορευόμαστε  και τι μέλλον υφαίνουμε για το αύριο.

1, Το χρήμα ως θεμέλιο των παγκόσμιων κοινωνιών,  έχει ήδη βγάλει στο                         περιθώριο τον άνθρωπο, την ζωή επι της γής , την προστασία του                                   περιβάλλοντος, και  την  γονιμότητα της φύσης-                                                                   παραβιάζοντας ενεργειακά τον πλανήτη μας.

• Γιατί όμως φταίει το χρήμα? 

Στο παρελθόν έχουμε την θεμελίωση της πυραμιδικής κοινωνίας τόσο στον πολιτικό κόσμο -ανεξαρτήτως της διαφορετικότητας των λαών των κρατών,- όσο και στον θρησκευτικό κόσμο ανεξαρτήτως θρησκεύματος. 

Αυτό ως βάση μας έδωσε κοινωνίες ανισότητας και διαίρεσης που εδραίωσαν τα σκαλοπάτια στα οποία ο άνθρωπος με την γέννηση  του και μόνο συγκαταλέγονταν σύμφωνα με τον οικονομικό πλούτο της οικογενείας του. 

Αυτό με την σειρά του οδήγησε στην αναγκαιότητα μιας ακραίας ανταγωνιστικής δράσης μεταξύ των κοινωνικών τάξεων που είχε ως αποτέλεσμα την διαφθορά - καθώς ο στόχος που εξαναγκάζονταν ο  κάθε άνθρωπος να έχει, ήταν  να κάνει τα πάντα για να  ανέλθει στην κοινωνική κλίμακα.

 Οι κατέχοντες το πιο υψηλό σκαλοπάτι ανταγωνίζονταν και ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος θα ανέλθει ψηλότερα ως σημείο ένωσης  πυραμιδικών κορφών. 

Κατα συνέπεια η διαφθορά της υψηλής κοινωνίας βασίστηκε πάνω στην ίδια την δίψα να κατακτήσει την ύψιστη κορφή.

Και σαφώς αυτό ισχύει και σήμερα. 

Ο ανταγωνισμός δημιουργεί τυφλότητα και καταλήγει σε εμπόλεμη κατάσταση, καθως τα οικονομικά  σκαλοπάτια αλλάζουν την ορθότητα της οπτικής και γεννούν την ιδέα παράλογων δικαιωμάτων και απαιτήσεων.

 Δίχως την ουσιαστική γαλήνη και την αρμονική ζωή που δίνει η αληθινή αδελφοσύνη, τα ζώντα ότι και να έχουν πάσχουν.

Η δίψα για δύναμη και εξουσία δεν είναι της φύσεως του ανθρώπου, είναι αυτό που γέννησαν οι πυραμιδικές  κοινωνίες μέσα του και δύναται να το αποβάλλουν.

Οταν τα πάντα τα εχεις θέσει σε μια σκάλα αξιολόγησης, σου φαίνεται λογικό το να καταδυναστεύεις. 

Η ζωή ολόγυρα σου γίνεται  πεδίο επίδειξης  δυνάμεως. 

Ο συνάνθρωπος γινεται πεδίο ξεσπάσματος κόμπλεξ και το όποιο ζών μέσω επέκτασης της γνωσιολογικής βάσης. 

2,Η γνώση ως θεμέλιο των παγκόσμιων κοινωνιών,  βασίζεται στην ίδια αρχή του πυραμιδικού  συστήματος που λειτουργεί παντα στα πλαίσια  του ακραίου ανταγωνισμού.

Και αυτη με την  σειρά της  έχει ήδη βγάλει στο περιθώριο τον  άνθρωπο, την ζωή επι της γής, την προστασία του περιβάλλοντος, και την γονιμότητα της φύσης- παραβιάζοντας ενεργειακά τον πλανήτη μας. 

• Πως άρχισε η επιστήμη να γίνεται καταστροφική συνεπως αντιεπιστήμη?

Εξ αρχής υπηρετώντας τους αρχηγούς των επιθετικών νομάδων, έπειτα τους βασιλιάδες θεούς, έπειτα την οικονομική δύναμη των μοναρχιών, και τελος την οικονομική δυναμη των χορηγών των κρατών. 

Τα όπλα που παρείχε η αντιεπιστήμη στον όποιον είχε οικονομική δύναμη, γίναν το μέσο καταδυνάστευσης των λαών.

 Πλέον σχεδιάζονται  απο  κράτη οικονομικά ισχυρα οι πόλεμοι που ξεσπούν σε φτωχότερα κράτη ανερχόμενα. Στόχος  η οικονομική αποδυνάμωση των υπόλοιπων κρατών και συνεπώς η αύξηση της οικονομικής δυνάμεως των ισχυρών, δια μέσω της εξειδίκευσης τους στην παραγωγή καταστροφικών όπλων που ονομάστηκαν έξυπνα.

Η επιστήμη στην υπηρεσία της εξουσιαστικής δίψας δεν δυναται να μην γίνει αντι-επιστήμη.

3,Η εξειδίκευση ως θεμέλιο της οικονομικής δυναμης μιας χώρας, οδηγεί στην παντοτινή        αιχμαλωσία αυτής - στο να αναπτύσσει ατελεύτητα  το τομέα που εξειδικεύτηκε  προς         τιμή του ακραίου ανταγωνισμού που διέπει το πυραμιδικό σύστημα.

     Και αυτό το θεμέλιο λοιπόν  έχει ήδη βγάλει στο περιθώριο τον  άνθρωπο, την ζωή επι          της  γής , την προστασία  του περιβάλλοντος, και την γονιμότητα της φύσης,παραβιά-         ζοντας  ενεργειακά τον πλανήτη  μας. 

Τα κράτη εγκλωβισμένα σε αυτό το κυνήγι της οικονομικής δυνάμεως βγήκαν απο την αυτάρκεια τους, για να μεταβούν απο τις συμμαχίες σε ισχυρες ενώτητες οπως απαιτούσε ο ίδιος ο ακραίος ανταγωνισμός.

Ετσι ωθούνται στην εξιδείκευση καινοτόμων τεχνολογιών ωστε να έχουν το δικαίωμα να υπαρχουν επι της γης.

Αυτός ο περίφημος αντιπολιτισμός, θέτει τα κράτη σε μια πορεία διαστρεβλοποίησης -καθώς όταν ένα κράτος βασίζει την οικονομική του δύναμη στην καινοτόμα τεχνολογία, αρχικά ευημερεί και  ακολουθεί το επιστημονικό πνεύμα που μπορεί να ξεχωρίσει τι ειναι καταστροφικό και τι οχι, αλλα το γεγονός οτι πρέπει πάντα να ανταγωνίζεται την τεχνολογία άλλων ανερχόμενων ή μη κρατων, ωστε να έχει οικονομική δύναμη, το καθιστά  άπο ένα σημείο και έπειτα  επιστημονικά τυφλό και συνεπώς καταστροφικό. 

Ένα υπέροχο παράδειγμα είναι η Ιαπωνία σε σχέση με την Αμερική.
Οι Ιάπωνες εξειδικεύτηκαν στην νανοτεχνολογία και την ρομποτική. Για να έχουν ακμή χρειάζονταν ενέργεια.
Ετσι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες γίναν σε αυτήν απαραίτητοι. Το να σταματήσουν να εξελίσσουν την ρομποτική θα σήμαινε οτι αφήνουν την Αμερική ή άλλη χώρα να πάρει το προβάδισμα.
Η Αμερική ονειρεύεται να φτιάξει ένα ρομπότ που θα ξεπερνά σε νοημοσύνη τον άνθρωπο, ενω η Ιαπωνία μάχεται να αποδείξει οτι το μεταλλικό ρομποτάκι της τον έχει ήδη ξεπεράσει.
Η έπαρση της αντι - επιστημονικής κοινότητας να θέλει να ανταγωνιστεί την ζώντα πλάση το κατασκευασματάκι της την κάνει τοσο ηλίθια που ξεχνά τι έστι νοημοσύνη.
Και πού οφείλεται αυτή η έπαρση αν οχι στην αιχμαλωσία της εξειδίκευσης? 
Και ενώ η Ιαπωνία σείεται και ο λαός ζητά να κλείσουν τους αντιδραστήρες ....η αιχμαλωσία είναι τέτοια που οδηγεί σε αλυσιδωτό χαρακίρι των ζώντων προς τιμή της Οικονομικής Δύναμης της χώρας και του παράλογου πλέον ανταγωνισμού.
Αυτα με τους οίκους των εμπορίων.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Συνεπως βάση των 3 αυτών παραγόντων, 

το μέλλον της ανθρωπότητας θα εμπεριέχει πυραμιδικές κοινωνίες με

νοήμον ρομποτάκια που θα αποτελούν το στράτευμα, τα όργανα της τάξης,τα κυβερνητικά στελέχη  και το μεγαλύτερο  μέρος του εργατικού δυναμικού, για να καταλήξει στον κόσμο των πάμπλουτων της γής που θα έχουν μείνει αυτοί και οι αντιεπιστήμονες που τους θρέφουν, με μια κοινωνία  ρομπότ να τους υπηρετεί - σε μια γή που τα ζώντα πιάνουν χώρο στον πλανήτη.

Ποτε ποιησατε το σύμπαν , την γη, την ζωη, για να έχετε την έπαρση να άρχεται καταδυναστεύοντας και αφανίζοντας τα πάντα?

Και γιατι σας είναι αδύνατο να κατανοήσετε την μεγασθένεια σας, εφόσον είσται ζωντα και ως ζωντα γεννηθήκατε μα σαν ρομποτ νιώθεται και λειτουργείται?

Ετσι το μέλλον της ανθρωπότητας και της γής βασίζεται αποκλειστικά στην κακιά και ατίθαση γή, που ως αντίπαλος της μεγασθένειας του ανθρώπου που την ψώνισε και νομίζει πως ειναι θεος ποιητης, θα σηκωθει να την αποτινάξει απο πάνω της  ΜΕ ΝΤΟΜΙΝΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΑΙ ΩΘΗΣΗ ΥΠΕΡΚΟΣΜΙΟ.