ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΙΣΤΕΥΕ ΟΤΙ:
1, Μια ζωγραφιά σε ένα τελάρο προέκυψε απο το τίποτα.
2,Ένα σκαμπό κατασκευάστηκε απο μόνο του.
3, Ένας στίχος γράφτηκε απο τον κανένα σ'ενα τετράδιο.
4, Ένα νεογνό δεν γεννήθηκε απο κάποιον.
5, Και τι θα λέγατε αν ήσασταν ένα πλάσμα στον Άρη όταν προσεδαφίστηκε το ρομπότ ? " Δεν το έφτιαξε ουτε το έστειλε κανεις?"
ΤΟ ΥΠΑΡΚΤΟΝ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΙΕΙΝ ΥΠΑΡΧΕΙ
Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΜΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΕΙ ΠΩΣ "ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ ΠΟΙΗΤΕ ΤΟ ΚΑΤΙ."
Και σαφώς εχει δίκιο. Αλλα τί μας λέει?
"Πρίν ζωγραφίσει ο ζωγράφος στο τελάρο δεν υπήρχε ζωγραφιά."
"Πριν κατασκευάσει ο ξυλουργός το σκαμπό αυτό δεν υπήρχε"
"Πριν γράψει ο στιχουργός ένα στίχο στο τετράδιο, το τετράδιο ήταν άδειο."
"Πριν βγεί το νεογνό απο την μήτρα δεν υπήρχε"
" Πριν προσεδαφιστεί το ρομπότ στον Άρη, δεν υπήρχε ρομπότ εκει!"
Εντός λοιπόν του άδειου και του τίποτα φανερώνεται το κάτι δια μέσω της εκδηλώσεως του ποιείν, το οποίο προβάλλοντας την Αγάπη Σοφία του στο άδειο και στο τίποτα, γίνεται οι ποιητικές δυνάμεις που δομούν το κάτι.
Προ δε την εκδήλωση του κάτι στο τίποτα θα πρέπει να τονίσουμε οτι το τίποτα πρέπει να έχει ποιηθεί ωστε να υπάρχει για να έχουμε εκει την εκδήλωση του κάτι.
Ο χώρος μέσα στον οποίο εκδηλώνεται, ποιείται και φανερώνεται το κάτι είναι το πιό σημαντικό και το πιο ισχυρό ποίημα, διοτι φέρει ασπίδα η οποία πέραν του ότι προστατεύει το ότι θα εκδηλωθει εντός του, φέρει ανιχνευτή δια μέσω του οποίου ανιχνεύει τον υπόλοιπο χώρο. Επικοινωνεί με το εντός εκτος του τίποτα και δύναται να μεγενθύνει ή να μικρίνει τον χώρο, όπως .
Αυτό κατανοείται ευκολότερα και απλά δια μέσου της ίδιας της εγκυμοσύνης στην οποία συντελείται η κυοφορία του νεογνού και ταυτόχρονα οι ανιχνευτές δίνουν το σήμα στα όργανα για να ποιηθεί ο χώρος καθώς αυτό μεγαλώνει.
Τίποτα λοιπόν δεν δύναται να υπάρξει δίχως το τίποτα.
Η ΒΙΒΛΟΣ ΜΑΣ ΛΕΕΙ ΠΩΣ "Ο ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΠΟΙΗΣΕ ΤΟΝ "ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ" ΗΤΑΝ ΚΑΤ' ΕΙΚΟΝΑ ΚΑΙ ΟΜΟΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ"
"1,ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν.
2,ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος."
27 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς."
Και έπειτα το πέρας της 6ης ημέρας κατα την 7η της αναπαύσεως του θεου:
8 Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν ᾿Εδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε.
8 Καὶ ἤκουσαν τῆς φωνῆς Κυρίου τοῦ Θεοῦ περιπατοῦντος ἐν τῷ παραδείσῳ τὸ δειλινόν,...
Καὶ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ᾿Αδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνας δερματίνους καὶ ἐνέδυσεν αὐτούς
Συνεπώς ήτο ένα είδος όμοιο του ανθρώπου και με εικόνα ίδια, που φύτεψε ένα κήπο στον οποίο καθως περπατούσε ακούγονταν,και σαφώς με τα χέρια του κατασκεύασε τους δερμάτινους χιτώνες.
Η Βιβλος λοιπόν της βίβλου, μας πληροφορεί οτι τον καιρό εκείνο εκπρόσωπος του είδους των θεών εξανάγκασε το σκέπτεσθαι του ανθρώπου να πιστεύει πως αυτός ήταν το ποιείν του όλου.
Συνεπώς φανερώνει την εισβολή που δέχτηκε η ποίηση απο το είδος που ήταν κατ' εικόνα και ομοίωση του ανθρώπου και που κατασκεύαζε και έφερε γνώση διοτι ο Θεός φύτεψε το δέντρο της γνώσης στον κήπο.
Δεν ήθελε ωστόσο ο άνθρωπος να γίνει γνώστης ίσως γιατί για να φτιάξει κήπο είχε δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα το είδος του στην Εδέμ με τα κατασκευάσματα που έφτιαχνε η γνώση.
Ο κήπος δε ήταν ανατολικά της Εδ+εμ.
Αν υποθέσουμε οτι η Γη είναι η Εδέμ τότε ο κήπος είναι ανατολικά της Γής δηλαδή στον πλανήτη Αφροδίτη του οποίου το δέντρο της ζωής εμαράνθει όπως μας λενε τα απόκρυφα κείμενα και πύρινο ξίφος εκρυβε τον κήπο. Κάτι που θα σήμαινε οτι η Αφροδίτη θα έμοιαζε πριν γίνει ολόλαμπρη να εκτοξεύει πίδακα φωτός απο το κέντρο της.
Συνεπως στον νοητό άξονα της ¨ξιφος ¨έχουμε εμφάνιση πύρηνου πίδακα - αλλιώς οπως λεει το ζοχάρ στήλη φωτός που φαίνεται να υψώνεται απο την γή ως τον ουρανό- που σηματοδοτεί την αλλαγή του πλανήτη.
24 καὶ ἐξέβαλε τὸν ᾿Αδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς.
ΤΟ ΘΕΕΪΝ , ΤΟ ΘΕΙΑΖΩ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ.
Το θέω λάμπω αστράφτω,
θέεϊν κινουμε ταχέως τρέχω ,μάχομαι, εκτείνομαι εις μεγάλας διαστάσεις εν συνεχεί γραμμή, διακλαδίζομαι, αλλα και ίπταμαι για πτηνα .
Το θειάζω προφητεύω με ενθουσιασμό.
Το θείω εξαγνίζω, θειαφίζω, αγιάζω,
αλλα και θειώδης κίτρινοπράσινο απο το θείον
και θείος υπο την προστασία των θεών, αφιερωμένος στο θεό.
ενω θειών παλιος κρατήρας ηφαιστείου ή ρωγμή εδάφους εξων αναδιδονται θειούχα αερια.
Τέλος Θεός ον αθάνατο που κατείχε υπερφυσικές δυνάμεις, κυριαρχούσε στη φύση και λατρεύοντο απο τον άνθρωπο, καθώς ως ομοιως του ανθρώπου εμφανίζετο.
Θεός = ο λάμπων κινούμενος ταχέως, που ίσως να ίπταται- με το κιτρινοπρασινο χρώμα που υποδηλώνει ηφαιστιακή δραστηριότητα ή ρωγμές εδάφους διακλαδιζόμενες που εκτείνονται εις μεγάλες διαστάσεις εν συνεχεί γραμμή, απ' οπου αναδίδονται θειούχα αέρια που θειαφίζουν την ατμόσφαιρα, εξαγνίζοντας την.
Εχουμε λοιπόν μια περιγραφή που ταιριάζει σε ένα πλανήτη στον οποιο παρατηρούμε την αλλαγή καθώς η ηφαιστιακή του δραστηριότητα τον θειαφίζει - τον κάνει κιτρινοπράσινο αγιάζοντας και εξαγνίζοντας το πρόσωπό του και δημιουργώντας ρωγμές διακλαδίζουσες στην επιφάνεια του απ'οπου αναδύονται λαμπερά αέρια που τον κάνουν να αστράφτει.
Και φυσικά μπορουμε να συσχετίσουμε τον ιπτάμενο ταχυ λαμπρό φλεγόμενο πλανήτη Αφροδίτη με την έννοια θεός.
Ο θεός ως πλανήτης δίνει τώρα τον θείο που είναι ο προστατευόμενος και αφιερωμένος του.
Συνεπώς πως μπορεί να προστατέψει?
Ο άνθρωπος που νοεί την γεωλογική και ηφαιστειακή δραστηριότητα θα μπορούσαμε να πουμε οτι προστατεύεται απο το ιδιο το γεγονος οτι αντιλαμβάνεται ή συλλαμβάνει την λειτουργία των πύρινων ρεύστών της γής του.
http://www.pame.gr/aneksigito/diastima/planitis-afroditi-mistirio.html
Όμως έχουμε και έναν άλλο θεο = Ον αθάνατο με υπερφυσικές δυνάμεις κατ'εικόνα και ομοίωση του ανθρώπου που κυριαρχει στη φύση και λατρεύετε απο τον άνθρωπο.
Εδώ πρόκειται για ένα ον που είναι είδος ανθρώπου και που φέρει υπερφυσικές δυνάμεις με τις οποιες πείθει οτι κυριαρχεί επι της φύσεως και συνεπώς λατρεύεται.
Μοιάζει πιότερο με έναν θείο άνθρωπο αφιερωμένο στην "επικοινωνια ή κατανόηση¨ της γεωλογικής δραστηριότητας που μοιάζει να λατρεύεται ως κουμανταδόρος της πλάσης.
Και ας μην ξεχνάμε οτι κατασκευάζει, κοιμίζει και διαιρει τον ερμαφρόδιτο Αδαμ και ισχυρίζεται οτι εχει ποιήσει και φυτέψει το δέντρο της γνώσης, ενω είναι σίγουρο οτι έχει φάει απο αυτο. Θεωρείται δε αθάνατος ίσως διοτι δεν γερνα.
Κάτι που θα συνέβαινε σε κάποιον που θα ζούσε για πολλά χρόνια στο διάστημα.
8 Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν ᾿Εδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε. 9 καὶ ἐξανέτειλεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πᾶν ξύλον ὡραῖον εἰς ὅρασιν καὶ καλὸν εἰς βρῶσιν καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου καὶ τὸ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ
17 ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε.
21 καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ, καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς.
22 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἰδοὺ ᾿Αδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν, τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν· καὶ νῦν μή ποτε ἐκτείνῃ τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ λάβῃ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καὶ φάγῃ καὶ ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.
Ας σταθούμε τώρα στο Θειάζω προφητεύω και στο θέειν τρέχω.
Το θέεϊν και το θειάζω μας δίνουν μιά άλλη εκδοχή του θεού, που σχετίζεται με την ταχύτητα και την προφητεία.
Ο ιερός οφθαλμός μας παραπέμπει στην ίδια την λειτουργία της πρόβλεψης του μέλλοντος αλλα και της θέασης του παρελθόντος.
Το θέεϊν είναι μια λειτουργία η οποία μας δίνει την ικανότητα να ταξιδέψουμε στον χρόνο.
Προς το παρελθόν και προς το μέλλον.
Το παρελθόν για μάς τόσο γνωστό και άγνωστο συνάμα,ωστόσο ενυπάρχει στην μεγάλη μνήμη της ζωής και ετσι είναι λογικό όταν είναι αναγκαίο να μας γνωστοποιείται.
Αναγκαίο σίγουρα είναι για κάθε εξελικτικό βήμα αλλα και για περιπτώσεις που η σύσταση της γής αλλάζει δραματικά και η ζωή καλεί και καλείται να μας διαφυλάξει ανοιγωντας την μεγάλη μνήμη και δειχνοντας μας ένα όμοιο παρελθόν.
Αυτή η ανάκληση της μεγάλης μνήμης δύναται να προειδοποιησει για κάτι που έρχεται ή συμβαίνει στο παρόν, ωστε να προετοιμάσει και να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε της φυσικές λειτουργίες της γής μας αλλα και του οργανισμού μας.
Το πιο θαυμαστο της λειτουργιας αυτής είναι ο "οφθαλμός" που βλέπει ή προβλέπει το μέλλον. Πιθανότατα να σχετίζεται με την θυροειδική και υποφυσιακή λειτουργία.
Ωστόσο θα πρέπει να πουμε οτι ο πιο ισχυρός άγγελος ενός παιδιού, είναι αυτή η λειτουργία που εκδηλωμένη υφαίνει και προετοιμάζει την ασπίδα και τον δρόμο μας, σύμφωνα με όσα βλέπει να κινούνται στον ίδιο τον μέλλοντα μας.
Όμως αυτή η λειτουργία ειναι συνήθως ασυνείδητη ή υποσυνείδητη.
Πέραν της προφητείας που βρίσκουμε συχνά στην Αγία Γραφή έχουμε και κάποια αναφορά στο Ζοχάρ για την μεγάλη μνήμη και την θέαση του παρελθόντος.
" Ζοχαρ: Ο Μεσσίας στην Εδέμ"
"Σ'αυτο το μέρος βρίσκονται αναπαραγμενες οι εικόνες των λαών που συμμάχησαν για να εξοντωσουν το Ίσραήλ" αναφέρεται στο κέντρο της Εδέμ.
Το κείμενο αρχιζει με "όταν βαδίζοντας σε ένα δρόμο βρίσκεις επάνω σε ένα δέντρο η στη γη,τη φωλια ένος πουλιού και τη μητέρα που ειναι πάνω στα μικρά της ή επάνω στα αυγά της δεν θα πάρεις την μητέρα για να ευχαριστηθεις."
Το πτηνό με τα αυγά μου θυμίζει μια Αυστραλιανή βραχογραφία του πτηνού Εμου με τα αυγά του.
Το πτηνό απο στην εποχη των βραχογραφιών μας παραπέμπει στον πτηνοκέφαλο άνθρωπο του Λασκουοξ της Γαλλιας που αναπαριστά τον αστερισμό του Κύκνου.
Ο Κύκνος ως ο μέγας σταυρός είναι μια τρίαινα και συνδέεται με τους δίδυμους αδελφους, του Ποσειδώνα , του Σείριου Νόμμο και κατ'επέκταση με τις δύο ουράνιες φυλές και τον πόλεμο τους.
Καθώς επίσης στο χρονικό του Ακανκόρ ,αλλα και τους αδελφούς achi των ινδιανων.
Στο αρχαίο Αιγυπτιακό πάνθεο γίνονται ο Ώρος και ο Ωρβέντης.
Και φτάνουν ως σήμερα με τον Χριστό και τον Αντιχριστο της αποκάλυψης του Ιωάννη.
Με δέντρο την γαλακτική βαδιζουμε προς τη φωλιά του πουλιού απο νότο προς βορρά και βρίσκουμε το μεγάλο πτηνό.
Όμως τι σχέση έχει ο Κύκνος με τον πλανήτη Αφροδίτη?
Ο πλανήτης βρισκεται ανατολικα της γης και ο Κύκνος βορειανατολικα του ουρανού.
Στις ελληνικές αγγειογραφίες βρίσκουμε την θεά Αφροδίτη με τον Κύκνο. Ενω ο Κύκνος είναι η όρνιθα του Διος αλλα και η Ίβιδα με την πρώτη νήσο, στην οποια εκολλάπτεται ο Ρα.
Ο Αυγερινός και ο Έσπερος μοιάζουν να αρχίζουν την ιστορία με τους Υιους του Φωτός και τους Υιούς του Σκότους, ενώ Εωσφόρος μας δίνει τον άγγελο που πάλι σχετιζεται με τον πλανήτη Αφροδίτη, να είναι ο δίποδος θεός όφις της Βίβλου.
Στα χειρόγραφα του Κουμράν οι δυο ουράνιες φυλές που ο Λαμεχ ανησυχεί μήπως μια εξ' αυτων ευθύνεται για την γέννηση του Νώε ονομάζονται Άγιοι και Εγρήγοροι.
Η ιστορία του Λάμεχ
κεφ.2/1,ϊδου σκέφθηκα μέσα στην καρδιάμου οτι η σύλληψη προέρχονταν απο τους Εγρήγορους και οτι απο τους ;αγιους ήταν η .......και οτι σοτυς Γίγαντες ........./2,Και η καρδιά μου ταράχτηκε μέσα μου εξαιτίας αυτού του παιδιού.Τότε Εγω ο Λάμεχ, γρήγορα επήγα στην Bath-Enosh τη γυναικα ?μου? και είπα σε αυτην: .....
και η γυναίκα του απαντά
15 οτι αυτή η εγκυμοσύνη είναι αληθινά απο σενα ? ...? και απο κανέναν άλλον ουτε απο τους Εγρήγορους ουτε κανενός απο τους Υιους του ουρα?νου........?
Η ερμηνεία λοιπόν του ορθου θεειν ως λειτουργία του ζωντος -στην οποια εισέρχεται στην μεγάλη μνήμη της ζωής και να αποκαλύπτει παρελθόν και μέλλον -γίνεται μια περίεργη εξίσωση με ενα θεειν που σχετιζεται με την γνωση της προβλεψης και τις επιστήμες -που μπορουν να κατασκευάσουν ένα ταχύ όχημα που ίπταται ταχέως και λαμπει στον ουρανο.
Οι θεοι ως εξουσίες με αντιεπιστήμες εισέβαλαν και εξισώθηκαν στο νου του ανθρώπου με το ποιειν, το οποιο δεν έχει να κάνει με είδος αλλα Αγάπης Σοφία Πνεύμα που εκδηλώνεται φανερώνεται και ποιει.
Εξισώθηκαν επίσης και με την λειτουργία του Θέειν στην προσπάθεια τους να υποτάξουν τον άνθρωπο και να τον θέσουν σε ένα παρόμοιο δρόμο σαν τον δικό τους, ενάντια της γης -όπως εκείνοι πράξαν στο παρελθόν στον πλανήτη Αφροδίτη, στον οποίο ήτε κατασκεύασαν μια καποια αποικία ήτε όντως προέρχονταν απο εκει.
Ενας πλανήτης γίνεται θεός οταν επιταχύνει και η ταχιά πνοή του , σχετίζεται με την ιερη θρέψη που λαμβάνει απο το ουράνιο στερέωμα και κυρίως τον ήλιο - αλλα και ότι παραγόμενο δια μέσω της επιστήμης του δημιουργεί επιτάχυνση.
Και τα δηλητήρια δημιουργούν επιτάχυνση τέτοια που μπορει να προκαλέσουν ένα φαινόμενο σαν αυτό του πλανήτη Αφροδίτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου